गजल,गीत,कबिता

मेरो भन्नु

My photo
Itahari-20, sunasari, Nepal
मलाई थाहा छ साहित्य श्रीजना मेरो बसको कुरा होइन तै पनि काम को थकान मेट्न बसेको बेला होस या बिदा को बेला मनमा लगेको कुरा हरु कलमको सहायताले कोर्ने गरेको छु र त्यही मनका मेरा भाबना हरु लाई मैले साहित्य वा श्रीजना भन्ने गरेको छु ।त्यसो त साहित्य को खास साब्दिक अर्थ पनि मलाई थाहा छैन कबिता का छन्द हरु कस्ता हुन्छन कस्तो लय हरु दुवारा बाचन् गरिन्छ? कबिता का छन्द हरु गद्ध्य पद्ध्य कस्ता र त्यस्को प्रस्तुती के हो त्यो पनि थाहा छैन । अनी गजल हरुको शेर कहाँ बाट सुरु भएर कहाँ टुङ्गिन्छन त्यो पनि थाहा छैन शेर मतला कत्वा फर्द तखल्लुस आदी आदी धेरै नियम हरु म सङ्ग सरोकार राखने चिज वा बस्तु होइनन् किन कि मलाई त्यस सम्बन्धी ज्ञान नै छैन त्यसैले यदी मेरो थकाई र मन को पिर ब्यथा पोखने यि ठाउँ हरु लाई कही कतै गल्ती भये पनि मेरो गल्ती सच्चाएर पढि दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ मेरो कमीकम्जोरी हरु औल्याइ मेरो मेल arpantamang46@yahoo.com / arpantamang045@gmail.com मा मलाई प्रतिकृया जनाइ दिनु हुन्छ र साहित्य शब्दको अर्थ र नियम हरु सिकाइ दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ बिद हुन चाहन्छु जदौ ।

Monday, February 8, 2010

ए ! ठुले फेरि फर्की आउन !!! कबिता'



आज फेरी सुर्य अस्‍तायो
पारि क्षितिजको कालो डाडाँमा
आज फेरी जुन लुक्‍यो
कालो बादलुमा !
त्‍याती मात्र कहाँ होर ?
आज फेरी पापि चन्‍द्रग्रहण लाग्‍यो
एक्‍लो चन्‍द्रमा मा
त्‍यसैले !
ए ! ठुले फेरि फर्की आउन
आफ्‍नै गाउँ-घरमा ।
मिरमिरेको डाक सँगै
बिहान डाक्‍ने रातो भाले
स्‍याल ब्‍वाँसो र चिल हरुले
खोरै बाट अपहरण गरी सक्‍यो
आज फेरि कलि युगमा
हामिलाइ अर्को ठुलो दशा लाग्‍यो
किरण छाउने बिहानीको रातो लाली
कालो तुवाँलोले डम्‍म ढाक्‍यो
देशको मुहार फेर्छु भनी !
खूडा खुकुरि तरबार बोकी
बैरि माथी गर्धन ताक्‍ने
मात्र शाहस थियो तिम्रो
आज आफ्‍नै घर भित्र
शणार्थी बन्‍न बाध्‍या पर्यो
त्‍यसैले हिजोको त्‍यो शाहस बोकी !
पाखुरीमा बहादुर बोकी !
ए ! ठुले फेरि फर्की आउन !
आफ्‍नै गाउँ-घरमा ।
ठूला बडाको शहर बाट
हैजा गाउँमा फैली सक्‍यो
पारी गाउँकोत केकुरा !
आफ्‍नै गाउँमा छिरी सक्‍यो
पल्‍ला गाउँमा कुकुर भुक्‍यो
बन्‍दुक !पड्‍क्‍यो आधा रातमा
कठै बरा !साँइलि भाउजुको
सिन्‍दुर !पुच्‍छ्‍यो !!
चुरी फुट्‍यो आफ्‍नै हातमा
आज फेरि हाम्रो गाउँमा
सामन्‍तिको शसन जाग्‍यो
आगो लायो सामन्‍तिले
काँइला बाको !उठि बाशै लाग्‍यो
रामे, श्‍यामे, हरि ,चन्‍द्रे,
हिजै मूग्‍लान पसे
हर्के बिर्ख मचिन्‍द्रेले
साउदी कतार ताके ।
सम्‍झाइ-बुझाइ तिन लाइ पनि
फर्की लिएर आउन !
आफ्‍नै देशको एकताको
फेरी क्रान्‍ति गित गाउन !
बन,जङ्‍गल, खोला, नाला
मिलि मित लाउन !
क्रान्‍ति गरौ बिहान ल्‍याउन
ए ! ठुले !!फेरी फर्की आउन
त्‍यसैले !
त्‍यसैले !!फर्की आउन ठुले आज
आफ्‍नै गाउँ-घरमा ।
अर्पण तामाङहाँसपोसा-२ तरहरा-सुनसरी
Posted by at
Labels:

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)