रचना स्रावण २०६७/१५
चिसो हिउँले कठाङ्ग्रिएर
निस्तेज उसको,मन र मस्तिक
ज्वालामुखी हरुको पहाडले
चट्टान बनेर हिर्काउँदा,पनी नफुटेको
कठोर उसको दिल मा !
मैले एउटा शब्द बाण हाने
घायल हरिण को साबक जस्तो
पिडामा छटपटिदा अचानक
एउटा आवाज निस्क्यो "मायाँ"
र कुनै !
युद्धरत देशको सिमा स्तम्भ
हार र जित पछी भत्काए झै
उसको कठोर मनलाई !
मैले भत्काए र एउटा युद्ध जिते
युद्ध पछीको आत्म समर्पणमा
आज उसको मन मेरो भएको छ ।
गृह युद्धको शान्ती बार्ता पछी
क्यान्टोन्मेनमा थुनिएका
हतियार जस्तै !
मेरो आँखाको निगारानीमा
मनको मध्यस्तता मा
उनको मायाँ लाई !
भोटे ताल्चा लाएको छु !
बन्द चार दिवाल भित्र
हाम्रा बबुरा दिल दिमाख हरु !
प्रेमाग्नमा तल्लिन हुन्छन
क्यान्भास मा पोतिएको
कुचिका रङ्ग हरु जस्तै
सिंगार्न ब्यस्त बयली मन हरु !
आर्गज्म श्रीजनामा लिन छौ
किन कि !
आज उसको मन मेरो भएको छ ।
ति अघोर काला र निरास
निर्दयि रात हरु !
क्षितिजमा ओर्लदै गर्दा
मेरो निद र सपना हरु !
अभिसाप बनेर !
अचुक रात हरु मेरो लागि
तारे भिरको पैरो बनेर
गर्ल्याम्म पुर्थ्यो !
आज त्यही रात
हरेक दिनको सुर्यास्त पछी
अनेकन रात हरु !
उधारोमा किन्न थालेको छु ।
किन कि !
आज उसको मन मेरो भएको छ ।
अहिले म पटक्कै डराउँदिन
ति नरपिसाच रात हरु सङ्ग
बरु मेरो साथी भएको छ उ !
ति कुम्भकर्ण रात हरु !
क्षितिज लाई हेरेर !
हरेक रात हरु को !
पर्खाइमा बस्छु आजकाल
महिनौ पछी को समागममा
अत्रिप्त उनको प्यास हरु लिएर
उपस्थित हुन्छे र,हाजिर गरेर जान्छे !!
दुई बिजको मिलन पछी
उत्पादित भ्रुण हरु !
जन्म लिने तर्खरमा
मायाँ बाडिन्छ कि भनेर
अभोर्सन गर्छे र ,मलाई मायाँ पोख्छे !!
किन कि !
आज उसको मन मेरो भएको छ ।।
अर्पण तमाङ(योन्जन)
तरहरा-२ सुनसरी
हाल दोहा कतार
Saturday, July 31, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment