कबिता रचना स्रावण २५/२०६७
तिमी नारी !
सृस्टि धान्न मात्र
मानब उत्पादनमा तिमी
तल्लिन तिम्रो भौतिक शरीर
बिहान र बेलुकि को चुल्हो बाल्न
साँझ झरे पछी !
पुरुष इच्छा को साथ दिन मात्र
तिमी नारी !नारी होइनौ अब !
एउटा नयाँ युग को थालनि को लागि
तिमी ले हार्नु होइन
जित्न जान्नु पर्छ !
एउटा नयाँ युग को प्रारम्भ को लागि
तिमी ले आफ्नो लागि युद्ध लड्नु पर्छ ।
मैले देखे को !
तीन वटा बाटा हरु छन तिमी सँग
तर्बार कलम र आत्महत्याको डोरी
म तिमी लाई !
आत्महत्या गर भन्दै भन्दिन
बाँकी दुई बाटा हरु तिम्रो सामु
एउटा कलम लिएर चेतना को युद्ध लड
अर्को तर्बार लिएर अधिकार को युद्ध लड
मैले देखी रहेको छु तिम्रो आँखामा
तिमी भित्र प्रतिसोध को भावना हरु
उतल पुथल हुँदैछन !
आगो का लावा लप्का हरु दन्की रहेका छन
धर्म का नाममा लेखिएका साहित्य हरु
सँस्कारको नाममा ति ग्रन्थ हरु
नारी दासताका ठेली भएका छन !
तिनै ठेली हरु ले
कहिले सिता बनाएर
अग्नी कुन्डमा परिक्षा दिएको छौ
कहिली महाभारतको द्रौपदी भएर
आफ्नै सतित्त्व को चिर हरण गराको छौ
सधैं कुनै न कुनै बहानामा
पुरुस्वार्थ को अगी बले को छौ
तिनै घाऊ हरु लाई शान्त र निको पार्न
तिमी ले हार्नु होइन
जित्न जान्नु पर्छ !
एउटा नयाँ युग को प्रारम्भ को लागि
तिमी ले आफ्नो लागि युद्ध लड्नु पर्छ ।
बेद बर्णन र आस्था को पर्खाल भित्र
हातामा चुरी र सिन्दुर पहिरिएर
साल भरमा एक दिन आउने
नारी दिवसको उल्लास मनाएर
हक हित र अधिकार को कुरा गर्दैमा
तिम्रा ति औपचारिकतामा मात्र सिमित
गोस्टी र सेमिनार हरु ले !
तिम्रो आफ्नै घर भित्र को पनि
नारी अत्याचारको पर्खाल लाई छुँदैन
त्यसैले अब !
आफुलाई अग्निदहमा आहुती गर्ने सिता होइन
दुर्गा कालिका र चन्ण्डिका हुन सिक
सुन्दर्ताको अख्यान मोनालिसा होइन
यन्त्रयान हरु को सवारमा
ग्रह हरु को पद यात्रा गर्न सिक
त्यसैले फेरी भन्दै छु !
तिमी ले हार्नु होइन
जित्न जान्नु पर्छ !
एउटा नयाँ युग को प्रारम्भ को लागि
तिमी ले आफ्नो लागि युद्ध लड्नु पर्छ ।
अरुको लागि लड्दा लड्दै
बितेका ति तिम्रा बसन्त हरु
खै कहाँ छन आजकाल फुलेका
अरुको लागि लड्न सिक्यौ
तर आफ्नै लागि लड्न सिकेनौ
र अब तिमी ले !
प्रिथिबी को अर्को गोलार्ध पत्ता लगाउन
कोलम्बस को यात्रामा निस्कनु पर्छ
हातमा कलम र तरबार दुबइ लिएर
मार्क्स लेनिन र इस्टालिन हुन सिक्नु पर्छ
तिमी ले चाहयौ भने !
तिमी सेक्सपियर का पात्र हुन सक्छौ
मेक्सिम गोर्की का आमा हरु हुन सक्छौ
त्यसैले अब तिमी ले
अधीकारको अर्को ध्रुब खोज्न लाई निस्कनु पर्छ
आत्मादहमा भासीए को
ब्यथिती नारी मात्र होइन
हजारौ नारी हरु को
सुख शान्ती र अधिकारको
बिम्ब बन्न सक्नु पर्छ
त्यसैले तिमी नारी
तिमी ले हार्नु होइन
जित्न जान्नु पर्छ !
एउटा नयाँ युग को प्रारम्भ को लागि
तिमी ले आफ्नो लागि युद्ध लड्नु पर्छ ।
अर्पण तामाङ(योन्जन्)
तरहरा-२ सुनसरी
हाल दोहा कतार
मेरो भन्नु
- मेरो गाउँघर
- Itahari-20, sunasari, Nepal
- मलाई थाहा छ साहित्य श्रीजना मेरो बसको कुरा होइन तै पनि काम को थकान मेट्न बसेको बेला होस या बिदा को बेला मनमा लगेको कुरा हरु कलमको सहायताले कोर्ने गरेको छु र त्यही मनका मेरा भाबना हरु लाई मैले साहित्य वा श्रीजना भन्ने गरेको छु ।त्यसो त साहित्य को खास साब्दिक अर्थ पनि मलाई थाहा छैन कबिता का छन्द हरु कस्ता हुन्छन कस्तो लय हरु दुवारा बाचन् गरिन्छ? कबिता का छन्द हरु गद्ध्य पद्ध्य कस्ता र त्यस्को प्रस्तुती के हो त्यो पनि थाहा छैन । अनी गजल हरुको शेर कहाँ बाट सुरु भएर कहाँ टुङ्गिन्छन त्यो पनि थाहा छैन शेर मतला कत्वा फर्द तखल्लुस आदी आदी धेरै नियम हरु म सङ्ग सरोकार राखने चिज वा बस्तु होइनन् किन कि मलाई त्यस सम्बन्धी ज्ञान नै छैन त्यसैले यदी मेरो थकाई र मन को पिर ब्यथा पोखने यि ठाउँ हरु लाई कही कतै गल्ती भये पनि मेरो गल्ती सच्चाएर पढि दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ मेरो कमीकम्जोरी हरु औल्याइ मेरो मेल arpantamang46@yahoo.com / arpantamang045@gmail.com मा मलाई प्रतिकृया जनाइ दिनु हुन्छ र साहित्य शब्दको अर्थ र नियम हरु सिकाइ दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ बिद हुन चाहन्छु जदौ ।
Subscribe To
Posts
Comments
No comments:
Post a Comment