कबिता रचना स्रावण २०६७/१०
मायाँ गर्छु भन्नु देश लाई धिक्कार जस्तो भो
शहिद को रगत पनि हामी लाई सस्तो भो ।
बाठो मान्छे टाउको टेकी जाली नेता भो
समाजबाद को कुरा गर्ने फटाहा नेता भो ।।
खुला आकाश खुला धर्ती यही थियो सप्ना
सामन्त को दिन जान्छ यही थियो जप्ना ।
सँगै लड्यौ सँगै मर्यौ एउटै थियो भाबना
आकाशमा चरी जस्तै उड्ने थियो कल्पना ।।
रातो सुर्य उदाउछ भोली बिहान शित मा
क्रान्ति प्रिया गित बज्छ जनताको जित मा ।
सुखनि को जङ्गल रोयो देउमाइ को तिरमा
खोकुछिन्ताङ पनि रोयो जल्जला को भिरमा ।।
जाली फटाहा सामन्ती को शासन हाम्ले तोड्यौ
अत्याचार को माखे साँङ्लो त्यस्लाई पनि तोड्यौ ।
प्रजातन्त्र सुख शान्ती न्याय हामी ले रोप्यौ
सात साल देखी अहिले सम्म त्यस्लाई पनि गोड्यौ ।।
पानी भन्दा शहीद को रगत सस्तो भो
उनकै नाम यो देशामा माग्ने भाँडो भो ।
के के होला भन्थ्यौ हिजो देशको लागि मर्दा
ज्यानै पनि बाजी हाल्यौ देश को लागि पर्दा ।।
मायाँ गर्छु भन्नु देश लाई धिक्कार जस्तो भो
शहिद को रगत पनि हामी लाई सस्तो भो ।
बाठो मान्छे टाउको टेकी जाली नेता भो
समाजबाद को कुरा गर्ने फटाहा नेता भो ।।
अर्पण तमाङ(योन्जन)
तरहरा-२ सुनसरी
हाल दोहा कतार
Sunday, July 25, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment