गजल,गीत,कबिता

मेरो भन्नु

My photo
Itahari-20, sunasari, Nepal
मलाई थाहा छ साहित्य श्रीजना मेरो बसको कुरा होइन तै पनि काम को थकान मेट्न बसेको बेला होस या बिदा को बेला मनमा लगेको कुरा हरु कलमको सहायताले कोर्ने गरेको छु र त्यही मनका मेरा भाबना हरु लाई मैले साहित्य वा श्रीजना भन्ने गरेको छु ।त्यसो त साहित्य को खास साब्दिक अर्थ पनि मलाई थाहा छैन कबिता का छन्द हरु कस्ता हुन्छन कस्तो लय हरु दुवारा बाचन् गरिन्छ? कबिता का छन्द हरु गद्ध्य पद्ध्य कस्ता र त्यस्को प्रस्तुती के हो त्यो पनि थाहा छैन । अनी गजल हरुको शेर कहाँ बाट सुरु भएर कहाँ टुङ्गिन्छन त्यो पनि थाहा छैन शेर मतला कत्वा फर्द तखल्लुस आदी आदी धेरै नियम हरु म सङ्ग सरोकार राखने चिज वा बस्तु होइनन् किन कि मलाई त्यस सम्बन्धी ज्ञान नै छैन त्यसैले यदी मेरो थकाई र मन को पिर ब्यथा पोखने यि ठाउँ हरु लाई कही कतै गल्ती भये पनि मेरो गल्ती सच्चाएर पढि दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ मेरो कमीकम्जोरी हरु औल्याइ मेरो मेल arpantamang46@yahoo.com / arpantamang045@gmail.com मा मलाई प्रतिकृया जनाइ दिनु हुन्छ र साहित्य शब्दको अर्थ र नियम हरु सिकाइ दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ बिद हुन चाहन्छु जदौ ।

Thursday, March 4, 2010

कस्तो होला पापी नजर 'गजल'

गजल लेखन मिती 2010-03-04-10.30pm

कस्तो होला पापी नजर,देख्नै नहुनी
राम्रो सुन्दर,गुलियो मिठो भेट्नै नहुनी ।

कर्के नजर लाए पनि,अंखा लागि हाल्ने
हरियो निलो रातो चोली देख्नै नहुनी ।

मन खोटी लाई दोशी चस्मा लाए पनि हुन्न
आफ्नो घरमा कोइनाभाझै ठिटी भेट्नै नहुनी।

मुखिया को बारुली लाई बाटो बिच भेट्दा
किरिम गाजल लाकी केटी भेट्नै नहुनी।

चिल्लो पिरो अमिलो देख्नै नहुनी
बलियो बाङ्गा तरुनी भेट्नै नहुनी ।

अर्पण तामाङ
तरहरा-२सुनसरी
हाल दोहा कतार
मेरो पनि घरमा छोरी चेली छन भन्ने नैतीकता भुलेर अरुको छोरी चेली लाई इज्जत
गर्न नजान्ने र आफन्तको छेउमा पनि कहिले काही गाल पार्ने युवा साथी हरुको लागि
अन्यथा माफि चाहन्छु ।
Posted by at
Labels:

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)