गजल रचना २०६७मंसिर्२२
न चाहेरै कती कुरो,हुँदो रैछ जिन्दगीमा
शिर माथि पिर पनि,फुल्दो रैछ जिन्दगीमा ।
फुल मात्र जिबन ठान्थे,हाँशो हुँदा खेरी
बल्ल आज थाहा पाएँ,काँडा जिन्दगीमा ।
कथा केहो ब्यथा केहो,थाहै थिएन हिजो
आँशु पनि हुँदो रैछ,रुँदा जिन्दगीमा ।
दुख्खै मात्र भोग्नु रैछ,अझै के छ बाँकी
पाप धर्म बाँकी होला,देखन जिन्दगीमा ।
लेखिएर न मेटिने,आफ्नै रैछ कथा
घाम पानी सँङ्गै हुने,यात्रा जिन्दगीमा ।
अर्पण तामाङ (योन्जन)
तरहरा- सुनसरी
हाल दोहा कतार
Wednesday, December 8, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment