सिनो सँङ्ग ब्वाँसा बन्दै किन जिउछन मान्छे हरु

रचना २०६७ पौष ७

सिनो सँङ्ग ब्वाँसा बन्दै किन जिउछन मान्छे हरु
मृत्‍यु सँङ्ग डराउँदै किन रुन्छन मान्छे हरु ।

यौबन को प्यासी मन भुलाएर यतै त्यतै
रात सित बैश किनी किन जिउँछन मान्छे हरु ।

उज्यालोमा नचिने झै गर्छन् तिनै पुरुष हरु
साँझ पछी मेरै जोबन किन पिउँछन मान्छे हरु ।

यस्तो लाग्छ अभाबमा फाटेको त्यो तन लाई
ओल्टै पोल्टै एकान्तमा किन सिउँछन मान्छे हरु ।

मेरो लागि जल्न तयार हिजोका ति मर्द हरु
उमेर ढल्दा तिनै आज किन हिउँ छन मान्छे हरु ।

अर्पण तामाङ (योन्जन)
तरहरा-२ सुनसरी
हाल दोहा कतार