गजल,गीत,कबिता

मेरो भन्नु

My photo
Itahari-20, sunasari, Nepal
मलाई थाहा छ साहित्य श्रीजना मेरो बसको कुरा होइन तै पनि काम को थकान मेट्न बसेको बेला होस या बिदा को बेला मनमा लगेको कुरा हरु कलमको सहायताले कोर्ने गरेको छु र त्यही मनका मेरा भाबना हरु लाई मैले साहित्य वा श्रीजना भन्ने गरेको छु ।त्यसो त साहित्य को खास साब्दिक अर्थ पनि मलाई थाहा छैन कबिता का छन्द हरु कस्ता हुन्छन कस्तो लय हरु दुवारा बाचन् गरिन्छ? कबिता का छन्द हरु गद्ध्य पद्ध्य कस्ता र त्यस्को प्रस्तुती के हो त्यो पनि थाहा छैन । अनी गजल हरुको शेर कहाँ बाट सुरु भएर कहाँ टुङ्गिन्छन त्यो पनि थाहा छैन शेर मतला कत्वा फर्द तखल्लुस आदी आदी धेरै नियम हरु म सङ्ग सरोकार राखने चिज वा बस्तु होइनन् किन कि मलाई त्यस सम्बन्धी ज्ञान नै छैन त्यसैले यदी मेरो थकाई र मन को पिर ब्यथा पोखने यि ठाउँ हरु लाई कही कतै गल्ती भये पनि मेरो गल्ती सच्चाएर पढि दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ मेरो कमीकम्जोरी हरु औल्याइ मेरो मेल arpantamang46@yahoo.com / arpantamang045@gmail.com मा मलाई प्रतिकृया जनाइ दिनु हुन्छ र साहित्य शब्दको अर्थ र नियम हरु सिकाइ दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ बिद हुन चाहन्छु जदौ ।

Monday, December 6, 2010

नमेटुन्जेल प्यास दिल्को भेट्थी हिजो अस्ती

गजल मिती २०६७ मंसिर २०

नमेटुन्जेल प्यास दिल्को भेट्थी हिजो अस्ती
बैगुनी ले गुन्ले तिर्छु भन्थी हिजो अस्ती ।

तिम्रो हात्ले दियौ भने बिष पनि सबै
हाँसी हाँसी पिइ दिन्छु भन्थी हिजो अस्ती ।

धेर भयो कि थोर भयो मेरो मायाँ कुन्नी
मेरो घरको बलेसिमा धाउँथी हिजो अस्ती ।

धाउनै छाडि आउनै छाडि पँधेरिमा पनि
मिर्मिरे मै घैला सङ्ग आउथी हिजो अस्ती ।

ऐँचो पैँचो पिरति मा न पाउँदा तिनै
सावाँ ब्याज सबै तिर्छु भन्थी हिजो अस्ती ।

अर्पण तामाङ (योन्जन)
तरहर-२ सुनसरी
हाल दोहा कतार

No comments: