गजल,गीत,कबिता

मेरो भन्नु

My photo
Itahari-20, sunasari, Nepal
मलाई थाहा छ साहित्य श्रीजना मेरो बसको कुरा होइन तै पनि काम को थकान मेट्न बसेको बेला होस या बिदा को बेला मनमा लगेको कुरा हरु कलमको सहायताले कोर्ने गरेको छु र त्यही मनका मेरा भाबना हरु लाई मैले साहित्य वा श्रीजना भन्ने गरेको छु ।त्यसो त साहित्य को खास साब्दिक अर्थ पनि मलाई थाहा छैन कबिता का छन्द हरु कस्ता हुन्छन कस्तो लय हरु दुवारा बाचन् गरिन्छ? कबिता का छन्द हरु गद्ध्य पद्ध्य कस्ता र त्यस्को प्रस्तुती के हो त्यो पनि थाहा छैन । अनी गजल हरुको शेर कहाँ बाट सुरु भएर कहाँ टुङ्गिन्छन त्यो पनि थाहा छैन शेर मतला कत्वा फर्द तखल्लुस आदी आदी धेरै नियम हरु म सङ्ग सरोकार राखने चिज वा बस्तु होइनन् किन कि मलाई त्यस सम्बन्धी ज्ञान नै छैन त्यसैले यदी मेरो थकाई र मन को पिर ब्यथा पोखने यि ठाउँ हरु लाई कही कतै गल्ती भये पनि मेरो गल्ती सच्चाएर पढि दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ मेरो कमीकम्जोरी हरु औल्याइ मेरो मेल arpantamang46@yahoo.com / arpantamang045@gmail.com मा मलाई प्रतिकृया जनाइ दिनु हुन्छ र साहित्य शब्दको अर्थ र नियम हरु सिकाइ दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ बिद हुन चाहन्छु जदौ ।

Saturday, June 26, 2010

आजकाल कबी भाको छु !

कबिता आजकाल कबी भाको छु ! रचना २०६७ आशाअढ १२

कबि !कबि!! भन्छन् सबै मलाइ
जोरि पारि आफन्त र साथि हरु !
खै कुन्नि !किन कबि भन्छन् मलाइ
आफन्त को फुर्काइमा होकि ?
कबि बन्ने रहर् र लहडमा
अक्षर हरुको !
जुइना बाट्न थालेको छु म ।
बाट्दा बाट्दै फुकेको होस या गाठो परेको
भ्रमित होस कि स्रिजित !
कलम का निप बाट निस्केका
अंम्रित होस या बिस बमन
शब्द हरुको !
कबि!भाको छु म आजकल।
हुनत !आजकल कबिता हरु !
गजलकार का गाजलि हरुको एक हुलले
बिस्थापित नारि कबिता हरु!
गाउं शहर छोडेर,भिर पाखा र गल्लि हरुमा
बेस्यागमन मा असरल्ल छरिएका छन् ।
हिजो गाउं समाज र देशको
उन्नति प्रगति र एकताको शन्देश
बाड्दै हिडेका कबिता हरु !
देशमा शान्ति खोज्दा खोज्दै
गाजलि हरुको !
प्रेम बियोग र मिलन को
कहर बहर र तखल्लुस हरु ले
बिस्थापित गरे पछि !
तिनै कबिता हरुको,इज्जत सम्हाल्दै
कोरिएका बिचारका बिम्ब हरु !
रचनामा प्रस्तुत हुदा !
कबिता!हरुको कबि भाको छु म आजकल ।
आफ्नै पैसाले आफै लाइ
बन्धकिको तमसुक बनाएर बेचिएको म !
आमा र सुन्तलिको ढुङ्रे बुलाकी
अनि !गैरि खेतको लाल्पुर्जा साहु लाइ रिण राखेर
आफ्नै पैसाले मेरै श्रम बेच्न
देश छोडेर प्रभासिएको मनले
स्रिजिएका पारिवारिक बेदनाका कथा हरु !
क,ख,र ज्ञ सम्म कोरिदा
साथी भाइ र आफन्तको
खै कुन्नि?कस्तो कबि भाको छु म!
परिवार र देश छोड्दा को पिडा मा
आजकल देशको सिमा दुख्दा
देश भित्रै आफन्त को मन फाट्दा
मै हु!भन्ने नालायक हरु ले!
देश र जनता लाइ अर्काको पोल्टामा हाल्न खोज्दा
जाति धर्म लिङ्ग बर्ण र क्षेत्रको आधारमा
मधेश जलेर खाग बन्दा
कपिलबस्तु हरु जलेर राख बन्दा
सडक पेटिमा चिच्याउदै हिडेका
रास्ट्रियता का इज्जत हरु !
आत्मा सम्मानका भिख मागि रहदा
मेरो कलम हरु कबिता बनेर !
कोरिन थालेका छन ।
त्यसैले !आमाले मेरो बाटो कुर्दा होस
या!सानेकी आमाले बैश कुरेर बस्दा
वा! कालापानी र सुस्ता मा
बिदेशिको बुटले बलात्क्रित हुदा
रास्ट्र,रास्ट्रियता,स्वधिन्ता र एकता
बिना सम्भिधानको देश !
कसौटिमा शेरिएर बांच्दा !
लेखिएका यि आवाज हरु ले
म !आजकल् कबि भाको छु ।
यथार्थ भित्र को होस या !
बन्द कोठा भित्र को कैदि कबि भाको छु आजकल
मायां प्रेमका शब्द हरु बटुल्दा
कसैको लागि प्रेमि कबि भाको छु !
युग र इतिहांसको कुरा गर्दा
राजाबादि कबि भाको छु!
पुजिबाद र समाजबादको कुरा गर्दा
काङ्रेसी कबि भाको छु !
जनबाद लाइ कलम ले लेख्दा
एमालेको कबि भाको छु !
क्रान्ति र परिबर्तनको कुरा गर्दा
माओबादि कबि भाको छु!
उन्नति र प्रगतिको कुरा गर्दा
चरमपन्थि र उग्रपन्थि को कबि भाको छु !
देश प्रेम र रास्ट्रियाता को कुरा गर्दा
आतङ्क बादि कबि भाको छु !
जे होस जसरी होस
यो बादै बाद भित्रको
एउटा आरोपित कबि भाको छु ।

अर्पण तामाङ
तरहरा-२ सुनसरी
हाल दोहा कतार

No comments: