गजल रचना २०६७ अशाढ ७
प्रेम्को बर्षात नभै सुखा परे पनि दिलको जमिन
खडेरी ले सुकेर आगै लागे पनि दिल को जमिन ।
तिमी लाई माग्ने छैन घुट्को थोपा पानी पनि
बरु चर्किएर प्रेमको को बाजो फुटोस् दिलको जमिन ।
जती जल्छ जल्न दिन्छु बोलाउदिन दमकल पनि
जलेरै खाग बन्छ बनोस बरु यो दिल को जमिन ।
तिमी ले नै बाजी मारेथ्यौ कल्कलाउदो बैश हुँदा
फुल फुलाउछु भनी खन् जोत् गरेथ्यौ दिल्को जमिन ।
काकाकुल रोएर छट्पतिए पनि यो दिल को जमिन
लाउदिन कुलो अब धाजै फाटोस यो दिलको जमिन ।
अर्पण तमाङ
तरहरा-२ सुनसरी
हाल दोहा कतार
Sunday, June 20, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment