Posts
कविता- उ ! निदाएको छ ।
रोमका नयाँ निरो हरु,
मेरो देशमा पनि
लास हरुमाथी
मुरली बजाएर
उ अहिले थाकेकोछ
कहिले सम्म सुत्ने हो कुन्नी
भस्मासुर हरु, आनन्दले सुतुन
र, आफ्नै सुरमा उठुन
लाशहरुको बस्ती उठेपछी
ए ! ए!!
न उठाउनु उस्लाइ
अर्बौं भ्रष्टाचारले अघाएर
उ अहिले निदाएको छ ।
रोल्पा डोल्पा जुम्ला नदेखाउनु उस्लाइ
भोगरोग र अस्तब्यस्त नदेखाउनु उस्लाइ
आफन्त गुमाएका चीत्कार नदेखाउनु उस्लाइ
चेलिको बलात्कार नदेखाउनु उस्लाइ
बाग्मतिको लासहरु नदेखाउनु उस्लाइ
अझ आफ्नै खासले गरेको नदेखाउनु उस्लाइ
उस्को चित्त दुख्छ, सके तिमी नभन्नु उस्लाइ
ए ! ए !!
अहिले नउठाउनु उस्लाइ
अर्बौं भ्रस्टाचारले अघाएर
उ अहिले निदाएको छ ।
हो उस्लाइ आनन्दले सुत्न देउ
किनकी उस्लाइ लाज हुन्छ
उ सुतेको नाटक गर्दैछ,
आउने चुनाबलाइ थैलो भर्दैछ
कसैले नाकको डाडिमा
झिंगा बसेको नभनिदेउ उस्लाइ
फेरि नाकै काटेर फ्याकी दिन सक्छ
अनि म, उ ! कुरुप भएको देख्न चाहान्न
त्यसैले म उस्लाइ रिस उठाउन चाहान्न
ए !ए !
बिहानैको खबर नसुनाउनु उस्लाइ
भ्रष्टाचारले अघाएर उ निदाएको छ ।
ओम्नि, यति जेट नसोध्नु उस्लाइ
बालुवाटार र खुलामञ्च नसोध्नु उस्लाइ
भ्यक्सिन अक्सिजन नसोध्नु उस्लाइ
छिमेकिले आफ्नै ओछ्यान टेकेको
रात बिरात मधयरात भेटेको नसोध्नु उस्लाइ
तिमी जहाँ छौ त्यही ठिक भनेर नसोध्नु उस्लाइ
संबिधान र सपथ कस्तो हुन्छ नसोध्नु उस्लाइ
लाश पोलेर अहिले उ थाकेको छ
लोरि सुनेर निदाउन भक्तहरु बोलाएको छ
ए ! ए !
बिहानै शंख हरुको धुन नसुनाउनु उस्लाइ
कुम्भकर्ण झै उ निदाएको छ
अर्बौ भ्रस्टाचारमा उ अघाएको छ ।
यहाँ तिमी मर वा म ।
दुबै उस्तै उस्तै हो,
तिमी जलेको वा मैले जलेको
उस्लाइ कुनै पस्चताप छैन
किनकी यहाँ सबै ब्यस्त छन
कोहि अदालत तिर लाम लागेर
आफुलाइ कम्फरटेबल देखाउन
सर्बोच्चको आखिझ्याल मा
उ, आफैलाइ बहुमत सिद्ध गर्न
नागरिक्ताको प्रमाणीकरण गर्न ब्यस्त छन
कोहि चुच्चे नक्साले उचालिएको
चौडा छाती देखाउन ब्यस्त छन
त्यसैले उस्लाइ नउठाउ अहिले
सिमानामा नागरिक्ता बेचेर
उ, थाकेको छ
रास्ट्रबादिको प्रतियोगितामा
उ, नाङ्गिएको छ
र, उ अहिले थाकेको छ ।
ए ! ए !!
अहिले नउठाउनु उस्लाइ
अर्बौं भ्रस्टाचारले अघाएर
उ अहिले निदाएको छ ।
रचना- अर्पण योन्जन- शिरिष
१६, जेष्ठ २०७८
३०, मे २०२१
No comments:
Post a Comment