गजल,गीत,कबिता

मेरो भन्नु

My photo
Itahari-20, sunasari, Nepal
मलाई थाहा छ साहित्य श्रीजना मेरो बसको कुरा होइन तै पनि काम को थकान मेट्न बसेको बेला होस या बिदा को बेला मनमा लगेको कुरा हरु कलमको सहायताले कोर्ने गरेको छु र त्यही मनका मेरा भाबना हरु लाई मैले साहित्य वा श्रीजना भन्ने गरेको छु ।त्यसो त साहित्य को खास साब्दिक अर्थ पनि मलाई थाहा छैन कबिता का छन्द हरु कस्ता हुन्छन कस्तो लय हरु दुवारा बाचन् गरिन्छ? कबिता का छन्द हरु गद्ध्य पद्ध्य कस्ता र त्यस्को प्रस्तुती के हो त्यो पनि थाहा छैन । अनी गजल हरुको शेर कहाँ बाट सुरु भएर कहाँ टुङ्गिन्छन त्यो पनि थाहा छैन शेर मतला कत्वा फर्द तखल्लुस आदी आदी धेरै नियम हरु म सङ्ग सरोकार राखने चिज वा बस्तु होइनन् किन कि मलाई त्यस सम्बन्धी ज्ञान नै छैन त्यसैले यदी मेरो थकाई र मन को पिर ब्यथा पोखने यि ठाउँ हरु लाई कही कतै गल्ती भये पनि मेरो गल्ती सच्चाएर पढि दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ मेरो कमीकम्जोरी हरु औल्याइ मेरो मेल arpantamang46@yahoo.com / arpantamang045@gmail.com मा मलाई प्रतिकृया जनाइ दिनु हुन्छ र साहित्य शब्दको अर्थ र नियम हरु सिकाइ दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ बिद हुन चाहन्छु जदौ ।

Wednesday, August 4, 2010

"यो त अती भो अब"

कबिता रचना २०६७/१९ स्रावण "यो त अती भो अब"

नारायणहिटि को
ठाकुर साहेब लाई
बिस्थापित गरेर
तिमी लाई इस्थापित गर्न
हामी मरेका छौ
लाखौं आमा हरुले
ममता को बिर्को बन्द गरेर
देशको लागि सन्तान हरु
उत्पादन गरेका छन
त्यसैले !
जनता को टाउको टेकेर
हरेक दशक हरुमा
चिच्याइ रहेका
सम्भिधानसभा हरु
हरेक बाद हरु को
नारा उराल्दै
जिन्दाबाद र मुर्दाबद मा
मर्दै बाँच्दै गरेका
सार्भभौमिक्ता हरु
आज कसैको ईशारामा
कठपुतली बनेर
नाची रहेछ हाम्रा ठुला हरु
त्यसैले ए!ठुला हो !!
योत अती भो अब ।

सभा सम्मेलन र गोस्टी हरुमा
उर्लिएको तिम्रो राष्ट्रियता
भाषाण हरुमा आजित हामी
बन्द हड्ताल र महँगिले
डामिएको हामी
ग्लेसियर पग्लेर
पत्थर बनेका मनका पहाड हरु
पुन पत्थर पग्लेर
ग्लेसियर बन्ने सुरमा
बुद्ध खोज्ने यि आँखा हरु
अती भएर खती बेहोर्न
बिबस स्वाभिमान हरु
अबत कोत पर्बका जङ्गे हरु
खोज्न थालेका छन आजकाल
किनकी !
योत अती भो अब ।

सम्भिधानको ढ्याङ्ग्रो ठोकेर
जाती धर्मको खेल खेल्यौ
समान्ताको सपना देखाएर
बर्ग क्षेत्र को बिष रोप्यौ
चुहिएको छाना छाउनुत कता कता
आफ्नै भाई जुदाएर
घर जलाउने मन्त्र जप्यौ
साढे दुई करोड आत्मा हरु
सत्ता स्वार्थ र घमन्डमा
तिम्रो लागि !
छ सय एक मात्र मान्छे देख्यौ
त्यसैले ए !जनता हो !!
यि नसा काटेका नपुङ्सक हरु
पेरिस बल्खु र सानेपा हरुमा
एक मधेश प्रदेश देख्ने हरु
हाम्रो छाती मा टेकेर
नपुङ्सक्लिङ्ग भएका छन
अर्नेस्टिक ग्रस्त बनेका
मस्तिक गुमाएका
बिबेक हिन भएका छन
इन्फ्लुन्जा हरुको गर्वधान बाट
ए,एच,वान,एन,वान भाईरल हरुको
परजिबी स्वाइन फ्लु
बन्ने दाउमा छन !
त्यसैले अब हामीले
एन्टिबायोटिक प्रतिरक्षात्मक
सिंरिन्ज हरु को
अबिस्कार गर्नु पर्छ
किन कि !
योत अती भो अब ।

कानुन र सरकार बिहिन
आज देश !
अनिर्णयको बन्दी बन्न लाई
यदु हरु आँफै मरेनन
सेन हरु आँफै सेरिएनन
मैना हरु आँफै लुटिएर मरेनन
सेतु हरु आँफै भुटिएनन
बर्ग बिहिन
समाज निर्माणको निम्ती
नयाँ नेपालको कल्पनामा
लोकतन्त्र र गणतन्त्र को नाममा
सन्तान हरुको भबिस्य खोज्न
शहीद हरुको !
रगत को मुल्य
अब हामी लाई चाहिएको छ ।
तिम्रो भाषण होइन
हामी लाई रासन चाहिएको छ ।
तिम्रो शासन होइन
हामी लाई कानुन चाहिएको छ ।
तिम्रा दस्ताबेज हरुको
सम्झौता र योजना हरु होइन
गाँस बास र कपास चाहिएको छ ।
तिम्रा आस्थाका ऐना हरु होइन
हामीलाई स्वास्थ्य शिक्षा
र ! मुलुक चाहिएको छ ।
किन कि अबत !
तिम्रो राष्ट्रियता माथि
सङ्का लाग्न थालेको छ ।
तिमी हरुको नागरिकता माथि
अख्तियार लाउने
बेला भएको छ
किन कि ए ! ठुला हो
तिम्रो बल मिच्याइ हरु
हाम्रो लागि !
योत अती भो अब

अर्पण तमाङ(योन्जन)
हाँसपोसा -२ तरहरा
हाल दोहा कतार

No comments: