सपनाहरू ले छल गरायो आमा

आजभोली

फिटिक्कै सपनाहरु

राम्रो देख्दिन

कहिले ठूलो बरको

रुख ढलेको देख्छु

कहिले उकाली चड्दा

आफ्नै गोडा गलेको देख्छु

कहिले आफै दुलही बनेको देख्छु

कहिले आफै नाचेको देख्छु

एकाबिहानै

नराम्रो खबर सुन्नु रैछ

र, पो आजभोलि

नानाथरी सपना देख्छु

कहिले बाढी पैरो आएको देख्छु

कहिले घरको छाना खसेको देख्छु

सपनाहरू ले आजभोलि

मलाइ तर्साउन थालेकाछन

घरै अगाडि सुकेको रुखमा

कराएको कागले

मन भित्र बेचैनिको

लौरो बर्साउन थालेकाछन

हिजो रातभर झरी बर्सी रहदा

कुकुर रुएर हैरानि बनायो आमा

दिनभर आँखा फुर्फुराए

यो मनको चाल बढायो आमा

आज एकाबिहानै

नराम्रो समाचार सुन्नु रहेछ

हाम्रो घरको मुल खम्बा ढल्नु रहेछ

तिम्रो सिउदो पखालीनु रहेछ

र, पो

सपनाहरुले छल गरायो आमा

बा, बितेको खबर सुन्ने बित्तिकै

मेरो छहारी ढलेको थाहा पाए

दशैमा नाना ल्याउने

नाना संगै रातो मिठाई ल्याउने

छिन्छिन बज्ने हरियो चुरा ल्याउने

कान्छी !

तेरो लागि यो लाछा डोरि भन्ने

सँधैलाइ त्यो हात गलेको थाहा पाए

आँगनमा हाती घोडा गर्ने

मेरो सुरक्षाको

सिपाही ढलेको थाहा पाए

तिम्रो सिन्दुर पुछेको थाहा पाए

गलाको पोते चुडाएर

हातको चुरा फुटाएको थाहा पाए

तिम्रो रातो धोती फुकाएर

सेतो बस्त्र तिमिलाइ दिनु रहेछ

अनि म,

आज देखि टुहुरो कहलिनु हुनुरहेछ

र, पो आजभोलि

सपनाहरू ले छल गरायो आमा,

कुटुम्बको आँगन बाट हाम्फाल्दै

तिमिले जन्माएको

ताराबाजी लैलै खेलेको

तिम्रो आगन टेक्दा

बाको पार्थिब शरीर अगाडी

पहिलो चोटी

तिम्रो सिउदोमा सिंदुर नदेख्दा

गलामा पोते नदेख्दा

छिमेकिले तिम्रो चुरा फुटाउदा

यता मेरो मुटु फुटिरहेको थियो

र, आफै बिरुप भए आमा

र, पो आजभोलि

सपनाहरू ले छल गरायो आमा

नानी त आइस भन्दै

अनुहारमा चमक नदेख्दा

कतैबाट तिमी आउदा

तिमी आएको संकेत

आज चुरिले नदिदा

बिहानै उठ्नु अगाडी

घडिको आलाराम हैन

तिम्रो हातको चुरिको छुन्छुन्ले

बिहान भएको संकेत दिने गर्थ्यो

आज त्यो चुरी नबज्दा

तिम्रो सेतो बस्त्रमा

म आफै कफन बनेर

बेरिए आमा

तिम्रो !

बिधुवाको सेतो बस्त्र संगै

मेरो मन अमिलो भएकाछन

आँखा धमिला भएकाछन

सँधैलाइ खोसिएको

तिम्रो रातो बस्त्र संगै

तिमी बिटुलो हुनुरहेछ आमा

अनि म टुहुरो हुनु रहेछ

र, पो आजभोलि

सपनाहरू ले छल गरायो आमा

............

रचना- अर्पण योन्जन (शिरिष)

मिति- २३, स्रावण २०७८

तदनुसार- ६, अगस्ट २०२१