गजल,गीत,कबिता

मेरो भन्नु

My photo
Itahari-20, sunasari, Nepal
मलाई थाहा छ साहित्य श्रीजना मेरो बसको कुरा होइन तै पनि काम को थकान मेट्न बसेको बेला होस या बिदा को बेला मनमा लगेको कुरा हरु कलमको सहायताले कोर्ने गरेको छु र त्यही मनका मेरा भाबना हरु लाई मैले साहित्य वा श्रीजना भन्ने गरेको छु ।त्यसो त साहित्य को खास साब्दिक अर्थ पनि मलाई थाहा छैन कबिता का छन्द हरु कस्ता हुन्छन कस्तो लय हरु दुवारा बाचन् गरिन्छ? कबिता का छन्द हरु गद्ध्य पद्ध्य कस्ता र त्यस्को प्रस्तुती के हो त्यो पनि थाहा छैन । अनी गजल हरुको शेर कहाँ बाट सुरु भएर कहाँ टुङ्गिन्छन त्यो पनि थाहा छैन शेर मतला कत्वा फर्द तखल्लुस आदी आदी धेरै नियम हरु म सङ्ग सरोकार राखने चिज वा बस्तु होइनन् किन कि मलाई त्यस सम्बन्धी ज्ञान नै छैन त्यसैले यदी मेरो थकाई र मन को पिर ब्यथा पोखने यि ठाउँ हरु लाई कही कतै गल्ती भये पनि मेरो गल्ती सच्चाएर पढि दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ मेरो कमीकम्जोरी हरु औल्याइ मेरो मेल arpantamang46@yahoo.com / arpantamang045@gmail.com मा मलाई प्रतिकृया जनाइ दिनु हुन्छ र साहित्य शब्दको अर्थ र नियम हरु सिकाइ दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ बिद हुन चाहन्छु जदौ ।

Tuesday, December 8, 2015

जिन्दगी यो कोही छ सडकमा

कबिता
जिन्दगी यो कोही छ सडकमा कोही छ महल्मा 
हिडि रहेछ कोही गोरेटोमा कोही छ कोलाहल्मा 
मन्दिर चर्च गुम्बा बनाउने हेर हात हरु यहाँ 
तिमी जस्तै मान्छे आज मर्दैछ बेहाल मा ।
सुन्दर छ जिबन दान गर मुठ्ठी खोलेर देउ 
गर सयोग खुला दिल्ले पुन्य तिमी लेउ । 
तिम्रो सानो हातले यदी उस्ले जिउछ भने 
पुछी देउ आशु दुई हातले बसी देउ उस्को छेउ ।
धर्म भन्दा कर्म ठुलो मानब भन्दा मानब्ता 
दाजी हेर दुबै धर्म कर्म छैन केही भिन्नता ।
यदी इस्वर भेट्नु छ भने धाउनु मन्दिर ब्यर्थ 
बाची हेर अरुको लागि छोडि देउ सबै स्वार्थ ।
रचना- कान्छा भाई (योन्जन) 
५ डिसेम्बर २०१५

No comments: