८ स्रावण २०६८
अँधेरिमा लुट्यौ तिम्ले मरी मरी बाँचेको छु
दु:खाएर भित्री मुटु घरी घरी हाँसेको छु ।
तापै तापको राप माथि सेकिएर बरु आँफै
तिम्रो लागि भने जती काँडा माथि नाचेको छु ।
तिम्ले पो भुल्यौ होला यौबनको लाज सरम
हृदयका चोट हरु छाती भित्र साँचेको छु ।
बिधुवा को सिउँदो जस्तो घुम्टो भित्र लुकाएर
फुल उन्ने धागो माथि तिरस्कार लाई गाँसेको छु ।
भित्री मन नबुज्ने लाई हुन्न रैछ मायाँ दिँदा
साँचो कुरा लुकएर दुनियाँ लाई ढाँटेको छु ।
अर्पण योन्जन
तरहरा-२ सुनसरी
मेरो भन्नु
- मेरो गाउँघर
- Itahari-20, sunasari, Nepal
- मलाई थाहा छ साहित्य श्रीजना मेरो बसको कुरा होइन तै पनि काम को थकान मेट्न बसेको बेला होस या बिदा को बेला मनमा लगेको कुरा हरु कलमको सहायताले कोर्ने गरेको छु र त्यही मनका मेरा भाबना हरु लाई मैले साहित्य वा श्रीजना भन्ने गरेको छु ।त्यसो त साहित्य को खास साब्दिक अर्थ पनि मलाई थाहा छैन कबिता का छन्द हरु कस्ता हुन्छन कस्तो लय हरु दुवारा बाचन् गरिन्छ? कबिता का छन्द हरु गद्ध्य पद्ध्य कस्ता र त्यस्को प्रस्तुती के हो त्यो पनि थाहा छैन । अनी गजल हरुको शेर कहाँ बाट सुरु भएर कहाँ टुङ्गिन्छन त्यो पनि थाहा छैन शेर मतला कत्वा फर्द तखल्लुस आदी आदी धेरै नियम हरु म सङ्ग सरोकार राखने चिज वा बस्तु होइनन् किन कि मलाई त्यस सम्बन्धी ज्ञान नै छैन त्यसैले यदी मेरो थकाई र मन को पिर ब्यथा पोखने यि ठाउँ हरु लाई कही कतै गल्ती भये पनि मेरो गल्ती सच्चाएर पढि दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ मेरो कमीकम्जोरी हरु औल्याइ मेरो मेल arpantamang46@yahoo.com / arpantamang045@gmail.com मा मलाई प्रतिकृया जनाइ दिनु हुन्छ र साहित्य शब्दको अर्थ र नियम हरु सिकाइ दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ बिद हुन चाहन्छु जदौ ।
Subscribe To
Posts
Comments
No comments:
Post a Comment