गजल,गीत,कबिता

मेरो भन्नु

My photo
Itahari-20, sunasari, Nepal
मलाई थाहा छ साहित्य श्रीजना मेरो बसको कुरा होइन तै पनि काम को थकान मेट्न बसेको बेला होस या बिदा को बेला मनमा लगेको कुरा हरु कलमको सहायताले कोर्ने गरेको छु र त्यही मनका मेरा भाबना हरु लाई मैले साहित्य वा श्रीजना भन्ने गरेको छु ।त्यसो त साहित्य को खास साब्दिक अर्थ पनि मलाई थाहा छैन कबिता का छन्द हरु कस्ता हुन्छन कस्तो लय हरु दुवारा बाचन् गरिन्छ? कबिता का छन्द हरु गद्ध्य पद्ध्य कस्ता र त्यस्को प्रस्तुती के हो त्यो पनि थाहा छैन । अनी गजल हरुको शेर कहाँ बाट सुरु भएर कहाँ टुङ्गिन्छन त्यो पनि थाहा छैन शेर मतला कत्वा फर्द तखल्लुस आदी आदी धेरै नियम हरु म सङ्ग सरोकार राखने चिज वा बस्तु होइनन् किन कि मलाई त्यस सम्बन्धी ज्ञान नै छैन त्यसैले यदी मेरो थकाई र मन को पिर ब्यथा पोखने यि ठाउँ हरु लाई कही कतै गल्ती भये पनि मेरो गल्ती सच्चाएर पढि दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ मेरो कमीकम्जोरी हरु औल्याइ मेरो मेल arpantamang46@yahoo.com / arpantamang045@gmail.com मा मलाई प्रतिकृया जनाइ दिनु हुन्छ र साहित्य शब्दको अर्थ र नियम हरु सिकाइ दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ बिद हुन चाहन्छु जदौ ।

Friday, May 28, 2021

प्रिय काली- Happy Valentine

 Happy Valentine

प्रिय काली
तिम्रो सुकोमोल हात हरुको औँला हरुले चुमी पठाएका १४ फेब्रुवारीको प्रणय बन्धन पत्र मैले समयमै प्राप्त गर्ने आशा गरेको थिए । तर तिमीले पत्र त के एउटा SMS सम्म गरेनौ, मलाई थाहा छ तिमी यतिबेला शायद कुनै बिलख्बन्दमा परेकी छौ । त्यो म बुज्छु तर पनि आजको यस्तो पवित्र र पावन अवसरमा केवल तिमीले मेरो लागि भनेर रात हरु जागै बसी लेखेका ति प्रेमिल मायाँको ठेली हरुको प्रतिउत्तर फर्काउने स्वर्णिम सपना हरु सजाएको थिए । तर म विश्वाशत छु तिम्रो बाध्यता र तिम्रो कार्य ब्यस्तताले तिमीले पत्र लेख्न सकिनौ । तर तिम्रो प्रेमिल पत्र हरु कुनै न आए पनी मैले पनि ढिलो गरी यो पत्र इन्टर्नेटको माध्यम दुवारा पठाउदैछु । यस्मा तिमी मलाई माफ गर्छौ या गर्दैनौ मलाई थाहा छैन । जहाँ सम्म मलाई लाग्छ एक पल्ट त शायद रिस ले मुर्मुरिन्छौ होला ? त्यस्को लागि म राजी छु किन कि मेरो कार्य ब्यस्तताको कारणले भनेको समयमा मैले पनि यो प्रेम पत्र पठाउन सकिन । यस्मा मलाई खेद छ । तर के गरु काली मान्छेले कहिले काहीँ भाबनात्मक भन्दा प्राक्टिकल्ली भएर पनि सोच्नु पर्दो रहेछ ।त्यसैको नियममा म ! पनी बाँधिएर पत्र ढिलो गरी लेख्न वाध्य भए । तर तिमी मेरो स्वप्निल पत्र पाउनको लागि तिमी हरेक दिन शहर बाट फर्कने हरुको रित्तो हात हेर्न घर नजिक को हुलाक पोस्ट अफिस सधैं जसो धाउनु पर्यो होला, शायद छिन् छिन् मा फेसबुकको भित्ता र मोबाइलको SMS को घन्टी आउने बित्तिकै आफ्नै मान्छेको आयोकी भनेर हेर्यौ होला । तर त्यहा मेरो कल र SMS हरु नपाउदा निरास हुन्थ्यौ होला । म त्यस्को लागि पनि मलाई आम माफि दिन्छौ भन्ने ठानेको छु । किनकी तिमी मेरो कोमल हृदय भएकी प्रेम हौ काली हौ मेरो जान हौ ।
थाहा छ काली मैले पनि तिमीले जस्तै १३ फेब्रुवरी को रात भर तिम्रो यादमा शायद भोली बिहान सम्म त केहीन केही तिम्रो खबर हरु पाउनेछु भनेर फेसबुक र मोबाइलको स्क्रिन मा आँखा झिमिक्क नगरि बिताए तर रात ढल्यो तर केही आएन अनी आज १४ फेब्रुवरी २०१६ को बिहान तिम्रो फेसबुकको वाल मा गएर हेर्दा असरल्ल फोटो हरुले सजिएको भेटाए कतै खुशी कतै केही बेजोडको असहज महसुस गरे । तर के गर्नु भगवान को नियम र नियती दुबै लाई सुइकारे मैले । एकातिर तिम्रो बाध्यता र तिम्रो ब्यस्तता लाई बुज्छु र आज सम्म सुइकारेकै छु पनि । थाहा छ तिमी लाई ? तिमी र मैले कयौ रात हरु दिन हरु एक अर्काको दु:ख सुख मा सेयर गर्दै बिताएका थियौ । आज पनि त्यो पल सम्झिदैछु । त्यो पल साचै अनौठो थियो । शायद म मा शब्दमा बर्णन गर्न कुनै त्यस्तो शब्द हरु छैनन । जेहोस् तिमी सँग बिताएको हरेक पल हरु मेरो मन मस्तिक र छाती भित्र सजाएको छु । त्यसैले काली बस यती मात्र भन्छु ,मैले तिम्रो फेसबुकको वाल मा तिम्रो तस्बिर हरु चिहाइ रहदा मासुम आक्रिती ले मलाई जिस्काइ रहेको थियो । तिमी मुसुक्क हासे झै लजाएको प्रतित हुन्थ्यो । तिम्रो तस्बिर ले मुस्कुराउँदै मेरो सम्मुख गालामा हात राखेर नियाली रहेकी छौ झै लागेको थियो । र तिम्रो मायाँ मिसिएको मायालु चुम्बन हरु सिर्फ कल्पना मा हावाको माध्यम दुवारा म सामु आइ पुग्दा त्यो खुशी हरु क्ष्यणिक हो भन्ने पत्तै भएन । जेहोस् ढिलाई भए पनि बाध्यता र ब्यस्तता बाट निस्किएर त्यो प्रेमिल पत्र कोरी पठाउने छौ भन्ने आशाको साथ यो प्रणय दिवसको सानो पत्र सन्देश बन्द गर्छु ल ।
उही तिमी लाई सदा माया गरी रहने
तिम्रो काले....
Note:- पत्र सन्धर्ब प्रेम गर्ने प्रेमिल जोडी हरुको लागि

No comments: