चौतारिको कथा !

कविता= चौतारिको कथा !

के तिमी लाई थाहा छ !
चौतारी को कथा !?
उहिले, उहिले
कति सुन्दर हुने गर्थ्यो चौतारी

वारिपारी टाढा सम्म देखिने
पाखाभित्ता हरुले नछेकिने
बिहे भएको चेलि लिन होस
या ! आफन्त लाई
बिदा गर्न होस,
मिलन र बियोगको
संगम हुने गर्थ्यो चौतारी ।

लाहुर बाट फर्किएको
लाहुरे लाई लिन, लाहुरेनी भाउजू
ढाकाको मजेत्रोले मुख छोप्दै
लजाएर उभिएकी तितेपाती चुडल्दै
अनि ! हातमा झुड्याएको टेपरिकोट बजाउदै
देब्रे हातमा साइको फाइब घडी ढल्काएर
लाहुरे जब भाउजू सङ्ग भेट्थ्यो
र ! लाजले !
आफ्नै संगिनी लाई नमस्कार गर्ने
लाहुरेको अभिनय बाट
लजाएर उस्तै लाहुरेनी भाउजू
आफ्नो लाहुरेको घोडा ढोक्थ्यो
र पो रमाइलो थियो चौतारी ।

गन्तब्यमा पदयात्री हरु
मनकामना पुरा होस भन्दै
चौतारीमा थुपरिएको
ढुङ्गा को खात लाई
देवता सम्झेर पाती चढाउथ्यो
र !पो, सुन्दर थियो देउराली

पाहुना लाई बिदा गर्न
डाडै सम्म आएर
चौतारिमा रुमाल साट्दै
आँसु चुहाउथ्यो
र ! पो, सुन्दर थियो चौतारी
गाउको पन्च बस्ने पनि यहि चौतारी
औँठी र पिरती साटिने पनि
यहि चौतारी ।
पर्देश लाग्दा आँसु साट्ने पनि
यहि चौतारी सबैको
साझा हुन्थ्यो र ! पो,
सुन्दर थियो चौतारी ।

तर आजभोलि त
न यहाँ आफन्त छ
न यहाँ लाहुरे लाहुरेनी छन
न मायालु छ न न कोहि पर्खने
भौतिक सुखको खोजिमा
परदेश पसेको हरु
शहर बिस्थापित भएपछी
आज न यहाँ देउराली मा
फुलपाती चड्छ
न चौतारी को रौनक छ
छत केवल पुराना यादहरु
छत केवल लामो पर्खाइमा बसेको
यहाँको ढुङ्गा, बरपिपल
अनि अनि थुपारिएको
ढुंगाको देवता
त्यसैले
बिज्ञान को बिकासमा,
सुखसयल खोज्ने हरु हो
आफ्नै बालसखा बिर्सिएर
के तिमी लाई थाहा छ
चौतारिको कथा ???

कान्छा भाइ योन्जन
१८ बैशाख २०७६
१ मे २०१९