मायाँ गर्छु भन्थ्यौ हिजो भुल्यौ उतै तिर
आफ्नो मान्छे भेट हुँदा बिर्सेंयौ यता तिर ।
कुरी बसे आउछौ भनी रात बिते सम्म
जस्ले मायाँ गर्छु भन्थ्यो उनै पारी तिर ।
मृत्यु भन्दा गाह्रो रैछ मायाँ गर्नु पनि
आशा बग्यो हृदयको खोला किनार तिर ।
आउनु थेन भने किन भन्यौ साँझ कुर्नु
फकाएर छुरा घोप्यौ छामी मुटु तिर ।
स्वार्थी मन हुँदो रैछ भुल्यौ यता तिर
न्यानो काख पायौ त्यतै बिर्सेंयौ यता तिर ।
अर्पण योन्जन
Monday, September 6, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment