गजल,गीत,कबिता

मेरो भन्नु

My photo
Itahari-20, sunasari, Nepal
मलाई थाहा छ साहित्य श्रीजना मेरो बसको कुरा होइन तै पनि काम को थकान मेट्न बसेको बेला होस या बिदा को बेला मनमा लगेको कुरा हरु कलमको सहायताले कोर्ने गरेको छु र त्यही मनका मेरा भाबना हरु लाई मैले साहित्य वा श्रीजना भन्ने गरेको छु ।त्यसो त साहित्य को खास साब्दिक अर्थ पनि मलाई थाहा छैन कबिता का छन्द हरु कस्ता हुन्छन कस्तो लय हरु दुवारा बाचन् गरिन्छ? कबिता का छन्द हरु गद्ध्य पद्ध्य कस्ता र त्यस्को प्रस्तुती के हो त्यो पनि थाहा छैन । अनी गजल हरुको शेर कहाँ बाट सुरु भएर कहाँ टुङ्गिन्छन त्यो पनि थाहा छैन शेर मतला कत्वा फर्द तखल्लुस आदी आदी धेरै नियम हरु म सङ्ग सरोकार राखने चिज वा बस्तु होइनन् किन कि मलाई त्यस सम्बन्धी ज्ञान नै छैन त्यसैले यदी मेरो थकाई र मन को पिर ब्यथा पोखने यि ठाउँ हरु लाई कही कतै गल्ती भये पनि मेरो गल्ती सच्चाएर पढि दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ मेरो कमीकम्जोरी हरु औल्याइ मेरो मेल arpantamang46@yahoo.com / arpantamang045@gmail.com मा मलाई प्रतिकृया जनाइ दिनु हुन्छ र साहित्य शब्दको अर्थ र नियम हरु सिकाइ दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ बिद हुन चाहन्छु जदौ ।

Saturday, August 6, 2022

समर्पण !


नौ महिना कोख राखी

जन्म दियौ तिम्ले आमा ।

दश धारा दुध पिलाई

जिबन दियौ तिम्ले आमा ।।


को खाइ को खाइ भन्दै खुवाइ

आधा पेट बस्यौ आमा । 

मेरो कर्म सुखी पार्न 

आफ्नो गोडा धस्यौ आमा ।।


ममताको तिम्रो आँचल

जून पनि लुक्छन आमा । 

तिम्रो माहान कती कती

देउता पनि झुक्छन आमा ।।


के तिरौला रिण मैले ?

तिम्रो प्रसब बेदनाको ।

हजार सप्ना मरे होलान

आफ्नै रहर चाहनाको ।।


समर्पणमा एउटा शब्द

चढाइ दिएँ तिम्रो पाउमा ।

आशिर्बाद सँधै दिनु 

कृति रहोस तिम्रो नाउँमा ।।


 रचना- २२, श्रावण २०७९

रचना- अर्पण योञ्जन- शिरिष

Posted by at
Labels:

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)