गजल,गीत,कबिता

मेरो भन्नु

My photo
Itahari-20, sunasari, Nepal
मलाई थाहा छ साहित्य श्रीजना मेरो बसको कुरा होइन तै पनि काम को थकान मेट्न बसेको बेला होस या बिदा को बेला मनमा लगेको कुरा हरु कलमको सहायताले कोर्ने गरेको छु र त्यही मनका मेरा भाबना हरु लाई मैले साहित्य वा श्रीजना भन्ने गरेको छु ।त्यसो त साहित्य को खास साब्दिक अर्थ पनि मलाई थाहा छैन कबिता का छन्द हरु कस्ता हुन्छन कस्तो लय हरु दुवारा बाचन् गरिन्छ? कबिता का छन्द हरु गद्ध्य पद्ध्य कस्ता र त्यस्को प्रस्तुती के हो त्यो पनि थाहा छैन । अनी गजल हरुको शेर कहाँ बाट सुरु भएर कहाँ टुङ्गिन्छन त्यो पनि थाहा छैन शेर मतला कत्वा फर्द तखल्लुस आदी आदी धेरै नियम हरु म सङ्ग सरोकार राखने चिज वा बस्तु होइनन् किन कि मलाई त्यस सम्बन्धी ज्ञान नै छैन त्यसैले यदी मेरो थकाई र मन को पिर ब्यथा पोखने यि ठाउँ हरु लाई कही कतै गल्ती भये पनि मेरो गल्ती सच्चाएर पढि दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ मेरो कमीकम्जोरी हरु औल्याइ मेरो मेल arpantamang46@yahoo.com / arpantamang045@gmail.com मा मलाई प्रतिकृया जनाइ दिनु हुन्छ र साहित्य शब्दको अर्थ र नियम हरु सिकाइ दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ बिद हुन चाहन्छु जदौ ।

Saturday, April 13, 2019

म पनि कति स्वार्थी !

कविता = म पनि कति स्वार्थी !

म पनि कति स्वर्थी !?
आफ्नो पीडा भुलाउन
एक खिल्ली चुरोट सल्काएर
जिन्दगिको धुवा उडाएर
आकाश तियर नियाल्न
म तल्लिन छु !
दुई औलाको बिचमा
सल्केको चुरोट सँगै
म सोच्छु !
आहा ! कति मज्जा आइरहेछ ।
चुरोट अनि धुवा भित्र
म रमाइ रहेको छु
उ भित्र ।
आफू रित्तिनु को बिर्सिएर
उ जलेको मा मग्न छु ।
तर सल्किएको चुरोटको
पीडा मलाइ के थाहा !
उ भित्र भित्रै जलि रहेछ
र !
रिसले जलन को पिडाले चुर हुँदै
उ भनी रहेछ !
ए ! मनुष्य !!
तिमिले सम्झौ होला
मेरो जिन्दगी जलाएर
तिमी खुब खुशी छौ !
तर यस्तो नसम्झ
मेरो जलन को पीडा भित्र
तिमी पनि !
हरेक दिन,
पल पल
जिउदै जलि रहेछौ
अनि !
घडिको हरेक सेकेन्डमा
तिमी खरानी भएर
मेरो धुवाँ सँगै
उडि रहेछौ
निरन्तर ! निरन्तर !!!
माथी आकाशमा !!!

कान्छा भाइ योन्जन
चैत २१, ०७५
4, अप्रिल 2019
Posted by at
Labels:

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)