गजल,गीत,कबिता

मेरो भन्नु

My photo
Itahari-20, sunasari, Nepal
मलाई थाहा छ साहित्य श्रीजना मेरो बसको कुरा होइन तै पनि काम को थकान मेट्न बसेको बेला होस या बिदा को बेला मनमा लगेको कुरा हरु कलमको सहायताले कोर्ने गरेको छु र त्यही मनका मेरा भाबना हरु लाई मैले साहित्य वा श्रीजना भन्ने गरेको छु ।त्यसो त साहित्य को खास साब्दिक अर्थ पनि मलाई थाहा छैन कबिता का छन्द हरु कस्ता हुन्छन कस्तो लय हरु दुवारा बाचन् गरिन्छ? कबिता का छन्द हरु गद्ध्य पद्ध्य कस्ता र त्यस्को प्रस्तुती के हो त्यो पनि थाहा छैन । अनी गजल हरुको शेर कहाँ बाट सुरु भएर कहाँ टुङ्गिन्छन त्यो पनि थाहा छैन शेर मतला कत्वा फर्द तखल्लुस आदी आदी धेरै नियम हरु म सङ्ग सरोकार राखने चिज वा बस्तु होइनन् किन कि मलाई त्यस सम्बन्धी ज्ञान नै छैन त्यसैले यदी मेरो थकाई र मन को पिर ब्यथा पोखने यि ठाउँ हरु लाई कही कतै गल्ती भये पनि मेरो गल्ती सच्चाएर पढि दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ मेरो कमीकम्जोरी हरु औल्याइ मेरो मेल arpantamang46@yahoo.com / arpantamang045@gmail.com मा मलाई प्रतिकृया जनाइ दिनु हुन्छ र साहित्य शब्दको अर्थ र नियम हरु सिकाइ दिनु हुन्छ भन्ने आशा को साथ बिद हुन चाहन्छु जदौ ।

Sunday, October 18, 2015

आयतित खुशी हरु लिएर ।


कबिता- आयतित खुशी हरु लिएर । 
रचना- २०७२ कार्तिक ०१ आइतवार


बर्सौ देखिको 
दरिद्र मेरो मस्तिकमा 
च्यातिएर झुना झुना परेका 
मन हरु टाल्न 
फाटेको च्यातेको 
अनी दुखेको मन सिलाउन । 
फेरी जिउन सिकाउन 
उ आएकी छे । 
आयतित खुशी हरु लिएर । 
********************
मेरो जिबनको अनगिन्ती अधेरी हरु चिर्दै
मौनतामा सेलाएको म 
अनी म भित्रको मान्छे 
बिउझाउदै आएकी छे उ 
जिबन चलाऊने बहानामा 
कयौ पल्ट आफ्नै खुशी हरु बाट 
नाकाबन्दी मा परेको म !
न आफ्नै सँग हित लाउन सके 
न आफ्नै मर्जिमा कतै मित लाउन सके 
केवल गुम्सी रहे 
सारा जिबनको खुशी हरु बन्दक राखेर 
जिबन हरु लीलाम गरी रहे 
सामाजिक बजारको सस्तो भाउ हरुमा ।
**************************
तर खै !? 
आज उ आएकी छे 
भन्छे तिमी पनि लेउ 
अनी मलाई पनि देउ 
जसरी तिमी बर्सौ देखी तड्पिएको थियौ 
हो, उसैगरी म पनि तड्पिएको छु 
तिम्रो आसय र मेरो चाहना 
आज हाम्रो लागि जिउने बहाना भएको छ । 
यौबनमा सिउरिन नपाएको फुल हरु 
आज यो चुल्ठोमा सजाउन 
तिमीले हक पाएको छौ । 
भन्छिन उनी यस्तै! यस्तै!!
आयतित खुशी हरु लिएर । 
**************************
यौबनका अनेकौ हिस्सा हरु 
बैशालु मदहोस् भएर 
तिम्रो औलाहरुको प्रतिक्षा हरुमा 
तिम्रो उपस्थितिको स्वागत गर्दै 
तिमी आउने गोरेटो हरु कुर्दै 
मौन आकाशको धर्ती म बनेर 
केवल नयन हरु बिछ्याएर 
टोलाई रहेको छु    
रोमान्चित मन हरु लिएर
हरेक अङ्ग अङ्ग हरुमा 
छिचरो स्पर्स को महसुस गर्दै  
तप तप पग्ली रहेको छु 
मैन दिपको शिखा हरु जस्तै 
हो, यस्तै के के भन्छिन उनी 
र आज फेरी !
सपना हरु बुन्न थालेको छु 
तुसारो हरुले खुइलिएको 
उराठ लाग्दा नागी डाँडा झै म 
हरियो मुना हरुको, पाउलो पलाउन थालेको छु । 
किन कि ! 
जिबनको लामो उत्तार्धमा 
उ, फेरी आएकी छे 
आयतित खुशी हरु लिएर ।  
****************************

लेखक :-  कान्छा भाई (अर्पण)